سفارش تبلیغ
صبا ویژن
ورود ممنوع
 
 RSS |خانه |ارتباط با من| درباره من|پارسی بلاگ
»» زندگی

هوالمحبوب

سلام دوستای خوبم

 

باز هم ازتون ممنونم که برام نظر گذاشتین.اینبار یه متن واقعا زیبا از عرفان نظر آهاری براتون می ذارم . امیدوارم که خوشتون بیاد :

                                     

من‌ اما هنوز اول‌ قصه‌ام؛ قصه‌ همان‌ دلی‌ که‌ روی‌ اولین‌ پله‌ مانده‌ است، دلی‌ که‌ از بالا بلندی‌ واهمه‌ دارد، از افتادن.
پایین‌ پای‌ نردبانت‌ چقدر دل‌ افتاده‌ است!
دست‌ دلم‌ را می‌گیری؟ مواظبی‌ که‌ نیفتد؟
من‌ هنوز اول‌ قصه‌ام؛ قصه‌ هزار راه‌ و یک‌ نشانی.
نشانی‌
ا
ت‌ را اما گم‌ کرده‌ام. باد وزید و نشانی‌ات‌ را بُرد.
نشانی‌ات‌ را دوباره‌ به‌ من‌ می‌دهی؟ با یک‌ چراغ‌ و یک‌ ستاره‌ قطبی؟
من‌ هنوز اول‌ قصه‌ام. قصه‌ پیله‌ و پروانه، کسی‌ پیله‌ بافتن‌ را یادم‌ نداده‌ است. به‌ من‌ می‌گویی‌ پیله‌ام‌
راچطوری‌ ببافم؟
پروانگی‌ را یادم‌ می‌دهی؟
دو بال‌ ناتمام‌ و یک‌ آسمان‌
من‌ هنوز اول‌ قصه‌ام. قصه...

قصه‌ آدم، قصه‌ یک‌ دل‌ است‌ و یک‌ نردبان. قصه‌ بالا رفتن، قصه‌ پله‌ پله‌ تا خدا. قصه‌ آدم، قصه‌ هزار راه‌ است‌ و یک‌ نشانی.قصه‌ جست‌وجو. قصه‌ از هر کجا تا او.قصه‌ آدم، قصه‌ پیله‌ است‌ و پروانه، قصة‌ تنیدن‌ و پاره‌ کردن. قصه‌ به‌ درآمدن، قصه‌ پرواز . . .

 

***

قشنگ بود مگه نه؟

ولی قصه ی آدم قصه ی گذشتن از راه های سخت و پر از پیچ و خم هم هست. راحت میشه از نردبون بالا رفت اما فکرش رو بکن تو یه جنگل که هزار راه عجیب غریب و پر از سختی های فراوون داره بهت بگن برو و راه نجات خودت رو پیدا بکن. سخته. مگه نه؟

زندگی هم همینطوره. مثل همین جنگل . پر از پیچ و خم و خطر و بیراهه. شاید بگی زندگی یه کویره. پر از سراب و پر از خطر ، در عین سادگی. آره شاید هم تو درست بگی. زندگی می تونه یه کویر هم باشه و می تونه گولت بزنه و ببرتت به سمت سراب. اونوقته که حالت گرفته میشه.

حتی زندگی دریا هم هست. یه دریای عمیق و وسیع که در عین آرامش می تونه تو رو به کام خودش بکشونه. یا حتی قایقت رو در هم بشکنه . . .

 

ولی همه ی اینا چاره داره. می دونی اگه تو اون جنگل یه جنگلبان پیر که تک تک راه ها رو میشناسه پیدا کنی ، یا توی اون کویر به یه صحرانشین برسی و یا تو دریا قایقت یه ناخدای خوب داشته باشه اونوقت دیگه ترسی نداری و باز هم دلت روشنه که به مقصد می رسی.

 

 

اما زندگی چی؟

حتما زندگی هم یه جنگلبان یا یه صحرانشین و یا یه ناخدا داره. حتی پیدا کردنش هم خیلی آسونه. اختیارت رو بده به دست دلت وقتی تو رو به اون رسوند عقلت رو هم بازی بده اونوقت ببین که چه سریع و چه راحت راه سرراست زندگی رو بدون اینکه از کوچه پس کوچه ها بری پیدا می کنی . . .

 

امتحانش کن

مجانیه

 

فعلا

یا حق

 

14 دی ماه 1384 - ساعت 22:03

 



نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » فاطمه ( چهارشنبه 85/10/20 :: ساعت 11:37 عصر )
»» لیست کل یادداشت های این وبلاگ

بازگشت اژدها ( خودمو می گم )
تعطیل
هوای گریه !
[عناوین آرشیوشده]

>> بازدید امروز: 54
>> بازدید دیروز: 3
>> مجموع بازدیدها: 49717
» درباره من

ورود ممنوع
مدیر وبلاگ : فاطمه[92]
نویسندگان وبلاگ :
صفا[0]

و برگها وصیت می کنند برای شاخه ها،که پایدار بمانید... وقت و حال و حوصله ی نظر گذاشتن ندارم ... اینقدر گیر ندین بهم ...

» پیوندهای روزانه

شنل قرمزی [148]
تا اطلاع ثانوی ... قهـــــر ! [116]
سیاه ... سفید ... خاکستری [127]
غیبت دبیرا !!! [106]
اول مهر [115]
کنکور ! [175]
زندگی سخته ... ( صفا ) [116]
من چتربازم پس هستم ! [113]
رودســـــــــــر [166]
مدرسه رضازاده ... !!! [127]
همایش آیندگان [433]
سوم مرداد 83 = عمره دانش آموزی ! [126]
دعوتنامه ( صفا ) [141]
من ... نگار ... دریا ! [127]
آماده ای ؟... 1 ... 2 ... 3 ... شروع شد ! [163]
[آرشیو(21)]

» آرشیو مطالب
دی 1384
بهمن 1384
اسفند 1384
فروردین 1385
اردیبهشت 1385
خرداد 1385
تیر 1385
مرداد 1385
شهریور 1385
مهر 1385
آبان 1385
آذر 1385
دی 1385
بهمن 1385
اسفند 1385
فروردین 1386

» لوگوی وبلاگ


» لینک دوستان

» صفحات اختصاصی

» وضعیت من در یاهو
یــــاهـو
» طراح قالب